Z wszystkich maszyn parowych stosowanych w górnictwie tylko maszynie wyciągowej udało się jeszcze przez dłuższy czas utrzymać swe dominujące stanowisko. W górnictwie węglowym, mającym dostęp do taniego węgla, spotyka się je jeszcze w naszych czasach. Elektrotechnicy i konstruktorzy maszyn górniczych nie mieli łatwego zadania z dostosowaniem silnika elektrycznego do szczególnych warunków eksploatacyjnych transportu szybowego. Zrozumie to nawet niefachowiec, gdy spojrzy na zasadę działania pierwszej elektrycznej maszyny wyciągowej, którą wypróbowywano w Niemczech w roku 1894. Była ona wyposażona w silnik prądu stałego z szeregowym wzbudzeniem. Szybkość podnoszenia regulowano za pomocą opornika wbudowanego w obwód elektryczny. Ponieważ jednak z linii przesyłowych otrzymywano prąd zmienny, należało go ? chcąc posłużyć się nim do napędu maszyny wyciągowej ? przetworzyć na stały. Stało się to możliwe przy zastosowaniu układu regulacyjnego, w którym wpierw silnik prądu zmiennego napędzał silnik prądu stałego, czyli generator wzbudzający, ten zaś z kolei zaopatrywał w prąd stały silnik napędzający maszynę wyciągową. W tym wypadku prędkość ruchu regulowano przez zmianę prądu wzbudzenia generatora prądu stałego, do czego potrzebna była oczywiście oddzielni wzbudnica. Mówiąc jaśniej: o tym, by wykonać ów zwykły ruch w stronę gniazdka Wtykowego lub włącznika, czy też po prostu ? przycisnąć odpowiedni guzik, wciąż jeszcze nie mogło być mowy.

Aby wiedzieć więcej..
Wielkie znaczenie odkrycia zasady dynamo-elektrycznej polegało na tym, że odtąd można było wytwarzać energię elektryczną o użytecznym współczynniku sprawności w nieograniczonych niemal ilościach. Położyła ona też teoretyczne podstawy budowy nowej maszyny, mogącej przetwarzać pracę mechaniczną w energię elektryczną, jak i energię elektryczną w pracę mechaniczną. Jednakże dopiero rozwiązanie problemu przesyłania energii na dalsze odległości sprawiło, że elektryczność stała się uniwersalnym środkiem pracy, który uwolnił przemysł przetwórczy od zależności od lokalnych źródeł energii, a przemysłowi związanemu z miejscowymi surowcami pozwolił wykorzystywać nawet bardzo odległą siłę wody. Dlatego też pionierzy elektrotechniki wcale nie wyrzucili starej maszyny parowej bez szacunku na złom. W siłowniach cieplnych można ją było wciąż jeszcze wykorzystać do napędu generatorów. Później przeżyła swój triumfalny renesans jako turbina parowa i gazowa. Elektryczność rozpoczęła podbój świata od oświetlenia kopalń. W roku 1880 zainstalowano w kopalniach brytyjskich pierwsze stałe punkty świetlne. Podszybia i trasy transportowe rozjarzyły się stu-, a nawet tysiąc-świecowym blaskiem, pozwalającym spojrzeć górnikowi innym okiem na zagrożone tyloma niebezpieczeństwami miejsce pracy.